دقت اندازه گیری گلوکز یک موضوع رایج نگرانی بالینی است. اندازه گیری قند خون باید استانداردهای دقت تعیین شده توسط سازمان بین المللی استاندارد (ISO) را رعایت کند.
طبق استاندارد ISO 15197، اندازهگیری قند خون باید حداقل در 95 درصد مواقع، نتایجی را ارائه دهد که در غلظتهای بالای 100 میلیگرم در دسیلیتر، 15 ± درصد استاندارد آزمایشگاهی یا برای غلظتهای زیر 100 میلیگرم در دسیلیتر، 15 ± باشد.
با این حال، عوامل مختلفی می توانند بر دقت یک آزمون تأثیر بگذارند. عواملی هستند که بر دقت فرد اندازه گیرنده تست قند خون تاثیر می گذارد مانند گان یکبار مصرف بیمارستانی.
عوامل موثر بر دقت کنتورهای مختلف عبارتند از کالیبراسیون کنتور، دمای محیط ، فشار استفاده برای پاک کردن نوار (در صورت وجود)، اندازه و کیفیت نمونه خون، سطوح بالای برخی از مواد (مانند اسید اسکوربیک ) در خون،هماتوکریت ، کثیفی روی متر، رطوبت و پیری نوارهای تست.
مدلها از نظر حساسیت به این عوامل و تواناییشان در جلوگیری یا هشدار دادن به نتایج نادرست با پیامهای خطا متفاوت است.
بیشتر بخوانید: روتختی یکبار مصرف رولی
شبکه خطای کلارک یک روش رایج برای تجزیه و تحلیل و نمایش دقت قرائت های مربوط به پیامدهای مدیریتی بوده است.
اخیراً یک نسخه بهبود یافته از شبکه خطای کلارک استفاده شده است به عنوان شبکه خطای اجماع شناخته می شود . قند سنج های قدیمی اغلب باید با تعداد زیادی نوار تست استفاده شده “کد” شوند، در غیر این صورت، ممکن است به دلیل عدم کالیبراسیون، دقت دستگاه گلوکز خون به خطر بیفتد.